εριοφόρος

εριοφόρος: -ο (AM ἐριοφόρος, -ον)

αυτός που φέρει ή παράγει έριο ή ουσία όμοια με έριο

νεοελλ.

1. το ουδ. ως ουσ. το εριοφόρο

γένος φυτών τής οικογένειας τών κυπειρωδών

2. φάρμακο το οποίο δίνεται για την καταπολέμηση σκουληκιών που αναπτύσσονται στα έντερα και ως στυπτικό τών εντέρων

αρχ.

φρ. α) «ἐριοφόρον δένδρον» — το φυτό βαμβάκι

β) «ἐριοφόρος βολβός» — το φυτό θαλασσινό παγκράτιο, κρίνος τής θάλασσας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < έριο(-ν) + -φόρος (< φέρω)].

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

ἐριοφόρα — ἐριοφόρος wool bearing neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριοφόρων — ἐριοφόρος wool bearing masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έριο — το (AM ἔριον Α ιων. τ. εἴριον) 1. το τρίχωμα που καλύπτει το δέρμα τών ζώων και ιδιαίτερα τού προβάτου, το μαλλί 2. (κατ’ επέκτ.) το φυτικό έριο, το χνούδι μερικών φυτών που μοιάζει με το ζωικό έριο αρχ. φρ. α. συνεκδ. «ἔριον τῆς ἀράχνης» ο ιστός … Dictionary of Greek
επίποκος — ἐπίποκος, ον (Α) (για αρνί) αυτός που είναι με τον πόκον* του, που έχει το μαλλί του, ο εριοφόρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + πόκος (< πέκω) «το ακατέργαστο μαλλί τού προβάτου»] … Dictionary of Greek
ՄԱԶԱԲԵՐ — ( ) NBH 2 0188 Chronological Sequence: 8c ա. ἑριοφόρος laniger. Որ յանձին իւրում բերէ ʼի բնէ մազ առատ. գեղմնաւոր. մազոտ, բրդոտ. ... *Մազաբեր այծք. Նիւս. երգ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Academic Dictionaries and Encyclopedias